Ataki paniki stanowią jedno z najczęstszych zaburzeń emocjonalnych zaliczanych do kategorii zaburzeń lękowych. Są one charakteryzowane przez nagłe wystąpienie silnego lęku, którego źródło nie jest w żaden sposób uzasadnione przez poprzedzające wydarzenia.
Czym są ataki paniki ?
Ataki paniki są nagłymi i intensywnymi przejawami lęku, które występują w ramach zaburzeń lękowych. Osoby doświadczające ataków paniki odczuwają przerażające uczucie niepokoju, a towarzyszące im objawy fizyczne, takie jak duszność, zawroty głowy i przyspieszone bicie serca, mogą jeszcze bardziej wzmagać uczucie lęku i dezorientacji. Ataki paniki trwają zazwyczaj od kilku do kilkunastu minut, ale w niektórych przypadkach mogą utrzymywać się przez kilka godzin. Jednym z utrudniających skuteczne zarządzanie atakami paniki czynników jest ich nieprzewidywalność, co utrudnia przygotowanie się na ich wystąpienie.
Ataki paniki to doświadczenia bardzo nieprzyjemne i często paraliżujące, które mogą poważnie wpłynąć na jakość życia jednostki. W niektórych przypadkach, ataki paniki mogą prowadzić do izolacji społecznej oraz unikania sytuacji, które uważane są za potencjalne źródło ataku, co z kolei może skutkować wycofaniem się z dotychczasowego życia. Taki stan rzeczy może wpłynąć na relacje z bliskimi, pracę, szkołę czy życie towarzyskie, prowadząc do spadku samooceny i poczucia bezradności.
Przyczyny ataków paniki i lęku
Nagłe ataki lęku mogą wynikać z różnych przyczyn, zarówno emocjonalnych, jak i środowiskowych. Najczęściej są one powiązane z traumatycznymi doświadczeniami, takimi jak utrata bliskiej osoby, zdrada, problemy w pracy lub finansowe. Ponadto, czynniki genetyczne mogą mieć wpływ na wystąpienie ataków paniki, choć nie jest jasne, jak dokładnie działa ten mechanizm. Ważne są także czynniki psychologiczne, takie jak negatywne myślenie i interpretacja doznań cielesnych. Osoby z doświadczeniem ataków paniki często interpretują objawy fizyczne, takie jak kłucie w sercu, jako oznaki zawału serca lub śmierci z powodu swoich pesymistycznych lub katastroficznych skojarzeń. W ten sposób uciekają w spirali lęku, co może nasilać ataki i prowadzić do wycofywania się z codziennych aktywności.
Jakie są objawy ataków paniki i lęku ?
Wśród objawów lęku można wyróżnić:
- Przyspieszone tętno
- Szybki oddech
- Problemy z koncentracją
- Bezsenność
A także inne symptomy.
Niektóre osoby, zwłaszcza te, które już cierpią na lęk w swoim codziennym życiu, mogą doświadczać podobnych objawów po spożyciu marihuany. W takich przypadkach, można zauważyć oznaki lęku, który został wywołany przez marihuanę. Głównym objawem takich ataków lęku jest intensywny strach i silny lęk, który może prowadzić do paraliżującego wpływu na osobę, podobnie jak w przypadku ataków paniki.
Osoby doświadczające ataków lęku odczuwają silne pragnienie ucieczki i często starają się znaleźć bezpieczne miejsce. Oprócz tego, pojawiają się różne objawy somatyczne, takie jak zawroty głowy, bóle głowy, szum w uszach, nadmierne pocenie się, uderzenia gorąca, przyspieszone bicie serca, ucisk w klatce piersiowej, bóle brzucha, nudności, trudności z oddychaniem, przejściowe problemy z widzeniem oraz drętwienie kończyn. Długotrwałe epizody ataków lęku prowadzą do znacznego obniżenia jakości życia i często skłaniają osoby do unikania miejsc i sytuacji, w których atak może wystąpić. W efekcie, osoby te mogą stopniowo wycofywać się z dotychczasowego życia, co z kolei pogarsza jakość ich życia, a także wpływa na ich relacje z innymi ludźmi.
Ataki paniki mogą również towarzyszyć epizodom depresyjnym, co zwiększa ryzyko dla zdrowia i życia jednostki.
Związek między marihuaną a lękiem i atakami paniki
Lecznicza marihuana jest stosowana w terapii zaburzeń lękowych, jednakże może powodować nieprzyjemne skutki uboczne u niektórych osób, takie jak przyspieszone tętno, nudności, wymioty, uczucie niepokoju oraz lęk. W niektórych przypadkach, te dolegliwości mogą się nasilać, prowadząc do wystąpienia ataków paniki, halucynacji lub paranoii. Marihuana medyczna zawiera kannabinoidy, w tym THC i CBD, które łączą się z receptorami CB1 i CB2, należącymi do układu endokannabinoidowego (ECS). Według badań, układ ECS wpływa na funkcjonowanie wielu układów w organizmie, takich jak układ immunologiczny, nerwowy, krwionośny i hormonalny, i odpowiada za utrzymywanie homeostazy organizmu.
THC wywołuje działanie psychoaktywne poprzez wiązanie się z receptorami ECS, co może prowadzić do wystąpienia uczucia lęku i niepokoju. Wiele receptorów CB1 znajduje się w centralnym układzie nerwowym, szczególnie w ciele migdałowatym, który jest odpowiedzialny za kontrolowanie emocji, w tym strachu. Podczas stosowania marihuany medycznej, THC może prowadzić do nadmiernego pobudzenia tego obszaru, co z kolei może prowadzić do doświadczania niepokoju i lęku u niektórych osób.
W przeglądzie badań z 2014 roku zauważono, że przy wyższych stężeniach THC pacjenci doświadczali działań niepożądanych, takich jak niepokój, obniżone samopoczucie oraz psychozy.
Jak złagodzić lęk wywołany marihuaną ?
Istnieje kilka sposobów łagodzenia nieprzyjemnego odczuwania lęku, który może pojawić się podczas spożywania medycznej marihuany. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że jest to stan przejściowy i samoistnie ustępuje. Jednym ze sposobów na łagodzenie lęku jest zachowanie spokoju i zaakceptowanie sytuacji. Pomóc w tym może skupienie się na prawidłowym oddychaniu, gdyż głębokie wdechy i wydechy rozluźniają ciało i skupiają umysł.
Innym sposobem na złagodzenie niepokoju podczas spożywania medycznej marihuany jest odpowiednie nawodnienie organizmu. Dodatkowo, słuchanie ulubionej muzyki, oglądanie filmów lub wyjście na spacer może pomóc w odwróceniu uwagi od lęku. Jednakże, ważne jest pamiętanie, że w celu uniknięcia nieprzyjemnych skutków ubocznych należy przed rozpoczęciem terapii z użyciem medycznej marihuany skonsultować się z lekarzem oraz stosować się do zaleceń dotyczących dawkowania i sposobu podawania.
THC VS. CBD
Innym sposobem na łagodzenie odczuwania lęku podczas spożywania medycznej marihuany jest stosowanie CBD, które może zmniejszać działanie psychoaktywne THC. Konopie siewne, z których pozyskuje się medyczną marihuanę, zawierają dużą ilość kannabidiolu, który może pomóc w łagodzeniu niepożądanych objawów po spożyciu THC. Na przykład, olejek CBD spożyty podjęzykowo może szybko przedostać się do krwiobiegu i pomóc w łagodzeniu niepokoju lub paranoi.
W przypadku medycznej marihuany warto szukać odmian, które zawierają podobne stężenie THC i CBD. W aptekach farmaceutycznych dostępny jest surowiec w postaci suszu konopnego o różnych stężeniach, co pozwala na dobranie dawki do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Negatywne skutki stosowania medycznej marihuany mogą być wynikiem różnych czynników, w tym:
- Stężenia THC i indywidualnej tolerancji na kannabinoidy
- Stanu psychicznego i emocjonalnego pacjenta
- Metody podawania konopi leczniczych
- Wiek pacjenta
- Płci pacjenta
Wszystkie te czynniki, takie jak indywidualna tolerancja, stan zdrowia, wiek, genetyka oraz stosowane inne leki, mogą wpłynąć na to, jak organizm pacjenta zareaguje na leczniczą marihuanę i czy doświadczy on jakichkolwiek niepożądanych skutków ubocznych. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem terapii z użyciem medycznej marihuany omówić wszystkie te czynniki z lekarzem i dostosować dawkowanie i sposób podawania do indywidualnych potrzeb pacjenta.